De laatste paar dagen. Over de tentamens, naar de dokter, afscheidsdinners en Madrid

Hallooo, dit is alweer de laatste blog vanuit Spanje. Ik ben momenteel in Madrid met Ana (ja de eerste dagen in Barcelona was ik bij haar en ook de laatste dagen breng ik met haar door), nog even citytrippen voor ik zaterdag naar huis vlieg. Het is hier verrekte koud (max 10 graden) maar een leuke citytour houdt ons wel bezig en gister zagen we zelfs Will Smith bij de première van de Spaanstalige versie van Concussion (La verdad duele, ook wel: de waarheid doet zeer). Vanavond willen we naar een flamenco show, ik ben benieuwd of het lukt.

De afgelopen drie weken stonden in het teken van tentamens, maar de dag dat ik terugkwam in Barcelona (eigenlijk s nachts) uit Nederland werd ik ziek. Een infectie dus ik had maandag een tentamen maar moest daarna naar de dokter om pilletjes te vragen enzo. Het tentamen was vreselijk en ik zou er nog drie hebben op donderdag en vrijdag die week (tussen 11 en 15 januari). De ervaring bij de dokter was interessant. Lorena Had me naar haar huisarts verwezen omdat dat makkelijk inschrijven was voor buitenlanders zei ze. Ik moest me inschrijven bij de doktersassistente die me vervolgens allerlei papieren gaf die ik moest tekenen. En daarna zei ze: wacht daar maar dan word je wel geroepen. Dus ik wachten. En ja ik werd na een kwartier tussen alleen maar oude mensen zittende opgeroepen. Ze gingen een lijst af met namen. De helft bleek er niet te zijn. En dus mocht ik al vrij vlot (hoe lang zou het geduurd hebben als iedereen er wel was geweest?) de dokter zei dat ze even wilde controleren of ik niet enge ziektes had, dus ik moest woensdags bloed komen prikken en kreeg verder een recept mee. Die moest je dan inleveren bij een farmacia (apotheek/drogist) en dan kreeg je de receptgeneesmiddelen mee (die je dus niet krijgt als je geen recept inlevert maar het Is een gewone drogisterij verder, waar je ook zelfzorggeneesmiddelen kunt kopen, en ze zitten op elke hoek van de straat). Daarbij moest ik me overal legitimeren en mijn internationale zorgpas laten zien. Kostte dan iets van 5 euro per pakje antibiotica ofzo, super goedkoop!

Nou en ik dus pillen slikken, proberen goed te slapen en tentamens te leren. Uiteindelijk kon ik woensdag regelen dat ik een van de twee tentamens op donderdag kon verschuiven naar een week later. Dat Was wel fijn, dus even meer spreiden van de examens. De andere tentamens gingen maar zo zo (ik heb helaas inmiddels een onvoldoende terug op een van die tentamens).

Die week begon ook het afscheidsrondje van iedereen die om de beurt weg ging. Van mijn vrienden van gbu en ICB ben ik echt de laatste die weggaat qua semester studenten. Eerst ging Michael weg, die zaterdag ben ik wezen chillen met Evelien en Sarah en later nog met Dave m'n spaanse vriend die nog wat vriendinnen meenam. Super leuk. Veel te veel foto's en een leuke ervaring in een heuse skaterbar rijker :p maandag daarop Was het de beurt van Evelien om een afscheidsdinner te hebben, ook super leuk maar natuurlijk jammer. Toen had ik woensdag m'n laatste tentamen. Ging wel beter dan die andere drie. Ook nog bloedresultaten opgehaald, alles was normaal dus dat scheelde. Woensdagavond hadden we het surprise afscheidsdinner van Madeleine. Daarna Was het donderdag (whow really...) en sprak ik af met een Duitse gast die ik op bezoek bij Miriam in Bilbao in September had ontmoet. Die wilde wel afspreken want hij was op citytrip met een vriend in Barcelona. We gingen naar Tibidabo lopen, heel zwaar maar wel ongelofelijk leuk! Donderdag was het ook mijn laatste keer bij Awaken van de studentenavond van de kerk. Zo jammer maar wel tof om de nieuwe semesterstudenten te zien! Ik had zondag ook al twee nieuwe meiden uit de VS leren kennen en daarmee gingen we vrijdag nog afscheidslunchen voor Sarah ons verliet en terug ging naar Bielefeld, Duitsland en Inge was daar ook nog ff bij. Toen was het weekend en dat was leuk! Eindelijk ff rust :) en zondag in de kerk Was het een toffe dienst en wonder boven wonder zongen ze het liedje wat ik al anderhalve maand niet gehoord Had, het liedje wat me het meest geraakt Had in de tijd die ik in ICB heb doorgebracht. Glorious Ruins van Hillsong. Dat was echt tof!

Dinsdag had ik m'n eigen afscheidsdinner met drie vriendinnen van de universiteit. We hebben tapas gelegen bij een restaurant waar ik donderdag en vrijdag ook al was XD La Castanya, echt een aanrader :p

En gister ging ik dus met Ana naar MADRID. Het is echt een leuke stad, heel anders dan Barcelona. Wel heel veel regen vandaag gehad maar het is super de moeite waard. Die tour waar ik eerder over schreef was super interessant en ik heb veel geleerd over de oude stijl van gebouwen uit de tijd van de 15e tot 17e eeuw en het koningshuis van Spanje. Ook heb ik net een Flamencoshow gezien, Echt super vet!! Zelfs een hoogzwangere flamenco zangeres/danseres.

Morgen is Ana jarig, ik heb alleen geen cadeau voor haar. Een beetje dom. En dan weer terug naar Barcelona en s avonds inpakken, uit eten met de Internationale groep van Gbu en dan is het zaterdag tijd om te vertrekken. Ik wil niet naar huis maar ook wel weer wel. Maandag beginnen mijn Russische lessen aan de Rug al!!

Nou welterusten allemaal en tot snel! Foto's komen later :) xx

Nederland is echt zoals men het in Spanje beschrijft

Hoi allemaal! Nu even een update uit Nederland, want ik ben 'op vakantie' met de feestdagen.

De afgelopen weken waren echt super leuk, druk, interessant en feestelijk. Het weekend nadat ik de vorige blog schreef (het laatste weekend van november) ging ik met Claire, mijn Koreaanse vriendin (over wie ik ongetwijfeld eerder heb geschreven en met wie ik op ontelbaar selfies sta :) ) een weekendje naar Andorra. Andorra?! Ja, Andorra, dat kleine landje tussen de bergen in de Pyreneeën in Frankrijk en Spanje in. Dat was echt enorm vet. Het leek een beetje op Oostenrijk qua bergen en dalen, het was een ministadje en het was er net zo koud als soms in Nederland en zeker niet zo warm als in Barcelona. Iedereen sprak er Catalaans, Spaans en Frans - vooral dat Spaans was praktisch want Claire en ik spreken vooralsnog geen Catalaans en Frans ;-)

We hebben daar vooral veel rondgelopen, geshopt en heel lekker gegeten. Claire heeft me geleerd hoe Koreanen vaak eten, namelijk tussen de middag veel eten en dan 's avonds soms helemaal niet eten. Het liefst eten Koreanen buffet-maaltijden, dan kun je dus vet veel eten en vet veel opscheppen voor maar heel weinig geld, echt een win-win situatie voor iedereen! Dat deden we dus ook in Andorra. En verder gingen we naar wat schattigere restaurantjes waar we pizza en salades deelden en ik weet eigenlijk niet wat we nog meer hebben gegeten. (Kijk voor foto's maar onderaan trouwens!)

Op zondagavond gingen we naar de kerk in een klein dorpje verderop van Andorra de Vella. Wat een lieve mensen waren daar, ze verwelkomden ons helemaal en wilden ons zelfs na afloop wel weer terugbrengen naar Andorra de Vella, want we hadden een half uur gelopen om naar de kerk te komen! De dienst was een Open Doors dienst, dus ging over vervolgde christenen. Dat was voor Claire best wel pittig, want zij komt uit Zuid-Korea en heeft een groot hart voor de hereniging van Noord- en Zuid-Korea. Mijn hart ging ook uit naar de oorlog in het Midden-Oosten, omdat ook Syrië het zwaar te verduren heeft inmiddels. Maar al met al was het wel een hele mooie dienst en we waren erg blij dat we daarheen zijn gegaan!

Dat weekend besloot ik ook het weekend erna tóch mee te gaan naar Pozoblanco om te helpen met de olijfoogst zoals ik de afgelopen twee jaren ook had gedaan met een groep van mensen uit de kerk in Assen (en Hardenberg). Pozoblanco ligt vlak bij Córdoba, wat helemaal in het zuiden van Spanje ligt. ik zou maandag en dinsdag na dat weekend vrij hebben vanwege een paar feestdagen in Spanje op zondag en dinsdag, en dan hadden de Spanjaarden een 'puente' (brug) en hebben veel mensen op die maandag ook vrij. Mijn universiteit eigenlijk niet maar de helft van de docenten dacht: 'joe moi! lekker geen les geven want de studenten komen toch niet.' Die week tussen Andorra en Pozoblanco heb ik dus weinig gedaan behalve regelen hoe ik van Barcelona naar Pozoblanco kwam en weer terug. Met Blabla-car (carpoolsysteem), ben ik uiteindelijk met de auto naar Córdoba gereden vanuit Barcelona, wat zo'n 9 uur in beslag nam. 

In Córdoba heb ik toen heerlijk avond gegeten in mijn eentje op een gek terrasje en ben toen weer naar het station gegaan waar ik afgezet was door de auto om te wachten op de groep Nederlanders die uit Málaga richting Pozoblanco reed en mij zou ophalen. Op dat moment kwam ik erachter dat reizen in je eentje best wel chill is. Toen de groep aankwam raakten we één van de auto's kwijt dus ging ik maar gedag zeggen tegen degenen bij wie ik wél in de auto moest stappen. Dat was een beetje raar want ik begroette Anko en ik gaf hem netjes twee zoenen op de wang (zoals het in Spanje hoort) maar hij gaf mij er drie... Een beetje verwarrend ;-) Daarna verdwaalden we want de tomtom werkte niet zo goed en kwamen we uiteindelijk 's avonds laat aan bij El Buen Samaritano, het christelijke afkickcentrum waar we de olijven zouden oogsten. 

Nederlandse groep + twee mannen uit het
centrum en Chico de hond

Het weekend was echt super gaaf, ik heb veel vertaald, mooie gesprekken gehad met de verslaafden over hun situatie en ook getuigenissen gehoord die echt amazing zijn. We hebben sterren gekeken, een mooie wandeling gemaakt, een potje gevoetbald met de jongere verslaafden van het centrum en thee gedronken bij Sabine en Roland, de vrouw van één van de medewerkers van EBS die uit Duitsland komen. Er was ook een Duitse net afgestudeerde jongen die in Leeuwarden had gestudeerd en dus super goed Nederlands sprak, die was hier voor een paar weken om te helpen, gewoon omdat het kon. Erg gaaf en leuk ook dat hij Nederlands spreekt en zodoende konden we ervaringen uitwisselen. Beetje een mengelmoes van talen wel en ik heb nog wat blunders gemaakt met dat vertalen - want als je moe bent dan gaat dat wel eens mis. En in plaats van te vragen naar 'de witte kan met water' vroeg ik spontaan 'mag ik het witte water' op de vroege ochtend. Maar ja, dat zijn wel weer leuke dingen voor later, hoewel ik dat de rest van de dag toen wel gehoord heb.

De reis terug verliep ook voorspoedig, we zijn maandag naar Córdoba gereden met zijn vijven (4 van de Nederlanders van de groep en ik dus) waar we even een lekker ijsje gingen eten en toen hebben ze me daarna afgezet in de buurt van mijn hostel, ik ben die avond lekker door de stad wezen zwerven en ben dinsdagochtend na het ontbijt op weg gegaan naar het station om weer naar Barcelona terug te reizen met dezelfde auto van de blabla-car website. Super praktisch allemaal :) Toen ik terugkwam wachtte er ook nog een pakketje op me, SinterGréanne had me lekkere en mooie dingen opgestuurd helemaal vanuit Nederland en inclusief tof gedicht!! 

De week erna had ik een presentatie in het Spaans over 'comparative literature' en dat was best spannend. Ik had weinig concentratie door de mooie tripjes en allerlei dingen die door mijn hoofd spookten die week - dus de voorbereiding was minimaal. De docente stelde me gelukkig wel gerust dat het niet erg was dat mijn Spaans niet perfect was - de inhoud van mijn presentatie was heel anders dan die van andere Spaanse studenten. Ik had helemaal een powerpoint klaargemaakt met hoofdlijnen van het verhaal, maar dat doen de meeste Spaanse studenten dus niet. Die lezen gewoon een tekst voor blijkbaar. Heel gek, maar ik denk dat zowel zij als ik nu een ervaring rijker zijn ;-) Ik hoop dat mijn cijfer ook een beetje oké is.

De vrijdag daarop heb ik sinterklaas gevierd met twee Nederlandse vriendinnen die ik hier heb ontmoet Inge en Evelien en een Franse vriendin, super leuk om even lekker Nederlands te doen (de huidige hippe sinterklaasliedjes zijn echt super vreemd trouwens :p). 

De internationale studenten - Emma uit Engeland mist helaas

Kerstwensen :)

De week daarna moest ik nog opdrachten inleveren, maar ben ik eigenlijk alleen maar begonnen met inpakken voor de reis naar Nederland en heb ik veel afscheid genomen van vrienden. Claire ging namelijk één dag voor mij weg en anderen gingen het weekend na mij weg. Ik heb nog eens met Claire in een buffetrestaurant geluncht, als afscheidslunch met zijn tweeën en ik heb die woensdag (16 dec) kerst gevierd met de Bijbelstudiegroep van de internationale studenten, met een aantal van mijn andere vrienden. Erg gaaf om in zoveel vreemde talen 'prettige kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar' te kunnen lezen. We kwamen op - Spaans - Catalaans - Engels - Nederlands - Duits - Koreaans - Braziliaans... En misschien nog wel meer. We waren met zo'n 10 nationaliteiten. Erg gaaf! Ik heb stamppot voor ze gemaakt, dat vonden ze wel lekker geloof ik XD.

Ana, de kerstboom en ik :)

Donderdag 17 december ben ik bij Ana mijn Spaanse vriendin uit Terrassa gaan eten tussen de middag, heb ik mijn laatste college maar geskipt en zijn we daarna met haar moeder, zus en wij twee door Barcelona gaan lopen en koffie gaan drinken. Het was echt heel leuk en ze hebben me een mooie pyjama als kerstcadeau gegeven :p

Die avond hadden we de kerstviering van Awaken van de kerk (jongeren/studenten-avond) waar ze kerst-karaoke gingen doen en we de vrienden en studenten uit de kerk voor het laatst zagen voor we gingen vertrekken. Daar heb ik nog weer gedag gezegd tegen andere mensen en zelfs nog weer nieuwe mensen leren kennen.

Op vrijdag vertrok ik dan 's ochtends naar Nederland. Om twaalf uur kwam ik aan na een enorm chille reis in het vliegtuig op Schiphol en was ik rond een uur of 3 in Assen na een gezellige treinreis waarin ik met een leuke vrouw aan de praat raakte in de trein (ze vroeg zich af waarom ik foto's maakte van mijn laptopscherm en waarom ik zoveel bagage bij me had... Natuurlijk wilde ik dat wel even uitleggen. die foto's waren omdat ik zo'n issue had met de gratis wifi trouwens). 

's avonds ben ik toen naar een afscheidsfeestje geweest van een meisje van Host en Vineyard in Groningen en daarna naar de verjaardag van Anje, super vet om iedereen weer te zien! Daar kreeg ik de sleutels van mijn huis weer van mijn huisgenoot dus ik kon de rest van de vakantie in Groningen slapen in mijn eigen huis als ik wilde (want alle onderhuurders en mijn huisgenoot gingen toch weg met de kerst). Zaterdag ging ik weer naar Assen, hebben we papa en mama's 25jarig huwelijk en papa's verjaardag even gevierd met familie en vrienden 's avonds met een (opnieuw) heerlijk buffet ;-) en heb ik lekker bijgekletst met iedereen. Zondag ging ik voor het eerst naar het nieuwe kerkgebouw van Assen Peelo, het Noorderlicht. Super gaaf :D Mooi geworden hoor! En die avond ben ik naar Groningen gegaan en heb ik de dagen erop lekker afgesproken met vrienden en vriendinnen en heb ik nog gestudeerd in de UB (maar niet zoveel als ik zou moeten..)

Inmiddels heb ik kerst gevierd met mijn familie en is het alweer ruim een week geleden dat ik aankwam in Nederland. De tijd gaat snel. Nog een kleine twee weken waarin ik op vakantie ga naar Schiermonnikoog met mijn familie, nog twee essays moet schrijven en inleveren en nog stagepresentaties moet geven en mijn tentamens moet leren en dan moet ik alweer naar Spanje terug. De eerste week daar heb ik 4 (!) tentamens en daarna moet ik nog een reportage inleveren. Ik ga nu dus snel ophouden met schrijven en jullie verder niet meer lastig vallen tot half januari ofzo.

Groetjes!

Karine

 Hier dan de foto's:

Andorra

Pozoblanco/Córdoba

 Random foto's (Van boven naar onder: het uitzicht op mijn huis, bier drinken, strijkkralenkunst op een markt, evangelisatiestand op de universiteit, gekke kerstfoto met Michael en de afscheidsselfie met Claire)

Finally back in town!!

Na drie maanden

Hallo allemaal! Wat ontzettend leuk hè, zo'n blog waar nooit wat op  gebeurd. Na een paar weken was ik het helemaal vergeten. Maar er zijn nog lezers, mensen die willen weten hoe mijn leven hier in Barcelona is.

Maar hier ben ik weer. Vorige keer was ik drie weken in Spanje toen ik jullie schreef. Dit keer al bijna drie maanden. Ik vergeet de weken te tellen, maar ik denk dat het volgende week precies drie maanden geleden is dat ik aankwam, 30 augustus.

Inmiddels heb ik mijn eerste tentamens gehad, afgelopen week. Erg pittig hoor. Al die spaanse woorden, termen en dan even een mooi verhaaltje schrijven. De Spanjaarden weten precies hoe ze dat moeten doen: schrijf gewoon 3 kantjes vol als je één vraag hebt op je tentamen. De docenten vinden dan wel uit wat onzin is en wat de hoofdpunten van je antwoord zijn. Ik heb het gewoon bij hooguit één kantje gelaten telkens. Nu hopen dat het voldoende was. Komende donderdag mijn laatste mid-term tentamen en dan mag ik weer bezig voor de volgende ronde: Presentaties en essays.

Afgelopen maanden waren erg interessant, ook erg zwaar. De tijd gaat snel. Met name de week dat Manon, Yaroslav, Joëlle en Miriam hier waren was echt super super leuk! Ik heb zo genoten van mensen hier om me heen hebben die Nederlands spreken en met wie ik een goede band heb. Lekker de toerist uitgehangen in mijn eigen stad. Ja, ik noem het 'mijn eigen' want ik weet hier beter de weg inmiddels dan ik soms in Groningen doe :p Oh wacht, niet altijd, we zijn wel eens verdwaald. Op weg naar een Peruaanse bar (maar dat waas de schuld van een Peruaanse vriend die 'wist' waar die bar dan zat). En een keer in Gracia, een buurt waar alle straatjes loodrecht op elkaar staan. Maar gelukkig was Joëlle de Sociale Geograaf daar en konden we uiteindelijk met behulp van Google Maps de weg ook weer terug vinden.

We hebben 's nachts aan het strand gezeten, gepraat met jongens over het scheren van je armen en benen, een Duitse vriend ruzie zien maken met een Ierse bartender omdat hij het verkeerde eten had gekregen, en salsa gedanst in een latijns amerikaanse bar. Ook hebben we de verjaardag van een duitse vriendin gevierd 's nachts aftellend op het strand en 's ochtends met lekker ontbijt in Parc de la Ciutadella. Dat is echt de meest awesome plaats ooit (maar de foto's van dat ontbijt heb ik nog niet). En natuurlijk in een hostel geslapen, zoals het een echte toerist betaamt, joechei :)

Om het in de woorden van mijn vrienden te zeggen: It was Amaaaaazing - Miriam weet wel ongeveer hoe je dat moet uitspreken (a)

Daarna was het weer tijd voor de normale gang van zaken in Barcelona. Drie tentamens in één week en een heleboel stress. En deze week nog een tentamen. Ik moet zeggen dat de afgelopen week het meest zwaar is geweest van alle tijd dat ik hier ben geweest. Inmiddels begin ik heimwee te krijgen en een beetje depri te worden. De lessen hier zijn nog steeds heel moeilijk (terwijl ik verwachtte dat het uiteindelijk wel zou gaan met de tijd) en het gaat hier gewoon allemaal heel anders dan in Nederland. Ik heb super veel zin om Kerst bij mijn ouders te vieren! Het is even doorzetten.

Erasmus is een feestje, maar wel een serieus feestje. Ik ben hier in eerste instantie voor de studie en dat gaat helaas niet altijd lekker. Toch ben ik super blij met alle ervaringen die ik hier heb opgedaan en alle mensen die ik hier heb leren kennen! Komende week gaan twee vriendinnen weer naar hun home-country. Erg jammer, maar we hebben herinneringen en foto's for-evah... Zoals die van de A21 campaign actie 'Walk for Freedom' in Oktober, en verjaardags- en afscheids-dinners. Een cirkle of life zeg maar. Maar dan niet dat er mensen dood gaan, maar dat ze gewoon weer naar de andere kant van de wereld gaan, zodat je ze niet meer ziet. Maar dan ontmoet je wel weer nieuwe mensen.

En ik kan nu tenminste zeggen dat ik naar Liverpool ga (ooit) om een vriendin te bezoeken. Of, nog cooler, New York of Zuid-Korea! Een verre vriend is soms niet zo slecht haha.

Hier even een impressie.

Gaztelugatxe bij Bilbao in de buurt toen ik bij Miriam op bezoek was

Eerste meeting van de internationale GBU groep (bijbelstudie voor studenten, de IFES hier)

Papa en mama doen wat ze leuk vinden op de berg achter mijn huis :D (eind oktober)

Bij het water waar er voor het eerst Herfst te zien was, Ana's zus en een bekende.

Zelfde water, met Ana en haar zus :)

Bij Besalú!

Rivier naast Besalú!

Eerste zondag dat ik herfst zag in Spanje - Ergens in Cataluña

Herfst! Bij Besalú

Besalú, een kasteel-dorp in Cataluña

21 dinner van Claire - mijn Koreaanse vriendin! 

Manon in Barcelona!

Met Manon en Yaroslav bij Parc de la Ciutadella. Mooiste park hier!

Op de Mamut in Parc de la Ciutadella

En Manon houdt van palmbomen :)

\

Jazz/Rock concert in een kleine bar, super goeie muziek. Was samen met Manon en haar oud-kamer genoot uit Riga die hier nu woont toevallig.

Zondagochtend in Parc de la Ciutadella, lijtk net een jungle he :)

BK-zusjes in: ja, Spanje!

Als Yaroslav in de bus zit en even foto's gaat maken. Dan lachen we natuurlijk even.

Op bijbelstudie weekend (soort van Live-It maar dan een kleine groep uit Cataluña). Claire (en de rest van de groep) genoot van het strand (ja ik ook, maar ik heb even geen foto's van mezelf omdat mijn telefoon gecrasht is...)

Blog 2: Bijna drie weken al - Over de universiteit, mijn huis, de mañana mañana mentaliteit en meer

Ik ben nu al bijna 3 weken in Barcelona. Tijd voor een nieuwe blog dus.

Inmiddels ben ik verhuisd naar een mooi kamertje  bij een leuk getrouwd stel van een jaar of 40. Ja, ze zijn echt 40, maar ze zijn hartstikke jong van geest. Ze hebben me al met veel dingen geholpen in de anderhalve week dat ik hier nu woon. Onder andere hebben ze beddengoed voor me gekocht (want dat lag nog niet op het bed en het leek hen wel praktisch om ook extra beddengoed te hebben mochten ze na mij nog eens een logé hebben...) en ze hebben me meegenomen naar de gemeentelijke administratie: ik sta nu officieel ingeschreven op dit adres. Daarnaast hebben ze me uitgelegd hoe de wasmachine werkte (want daar had ik nogal moeite mee..) en meer van dat soort dingen.

Ik woon in een klein huisje: een appartementje met een mini-woonkamer die ongeveer zo groot is als mijn slaapkamer in Groningen. Maar er past heel veel in als je geen bureau, bed en kledingkasten in zo’n kamer stopt, en het is heel gezellig. Het uitzicht uit het raam is op een groot ziekenhuis – handig voor als ik daar eens heen moet – en een voetbalvereniging. Dat laatste vind ik leuk – doet me denken aan Assen als je ’s avonds thuiskomt met de bus en vanaf Achilles naar huis loopt J Ik heb zelfs al een meidenteam zien trainen afgelopen dinsdag! Wie weet loop ik wel eens langs haha.

Verder heb ik inmiddels ook een groepje vrienden gemaakt. Een aantal kende ik al via Facebook, maar het is nog leuker om met hen af te spreken ‘in real life’ en we eten zo af en toe samen en zien elkaar veel op de universiteit. Die universiteit waar ik zit is trouwens echt enoooooorm groot. Zo’n heel oud, statig maar prachtig gebouw met allemaal tuinen en binnenplaatsen. De klaslokalen zijn veelal een beetje gek met ouderwetse banken (en krijtbord!!), maar passen wel in de stijl van het oude gebouw. Foto’s van het gebouw komen later want daar heb ik er nog niet veel van.

Verder heb ik al gemerkt dat de Spaanse ‘Mañana mañana mentaliteit’ ECHT is. Ik heb nog nooit zo lang hoeven wachten om me ergens in te schrijven als bij de universiteit, ik was er twee complete ochtenden aan kwijt. Overigens wat wel weer leuk is: daar in die rij leerde ik ook weer leuke internationale studenten leren kennen, dat gaat hier blijkbaar zo =). Overigens is het bij die administratiekantoren van de gemeente dan weer super strak georganiseerd en wachtten we nog geen 10 minuten voor we aan de beurt waren. Het heeft dus twee kanten.

Verder ben ik vorige week voor het eerst naar het strand geweest, was heerlijk (zelfs met bewolking is het er nog chill) met een Belgisch en Nederlands meisje en heb ik afgelopen week ook weer met hen afgesproken om een avondje tapas te gaan eten in wat restaurantjes. Ook heb ik de afgelopen weken veel met Edwin opgetrokken, die hier op vakantie was. Erg leuk om vertrouwde vrienden uit Nederland om je heen te hebben. We zijn o.a. samen naar Tibidabo geweest en we hebben een paar keer samen gegeten. We houden onszelf wel bezig met zijn allen, ondanks dat de colleges al zijn begonnen. 

Die colleges zijn trouwens chaos. We hebben twee weken om de colleges een beetje uit te proberen. Ik had wat vakken gekozen die in het Catalaans bleken te worden gegeven: dat kon dus niet. Nu moest ik dan andere vakken kiezen. Uiteindelijk heb ik nog 2 vakken over van mijn oorspronkelijke keus. Maar dat maakt niet uit. Sommige docenten zijn vrij coulant tegenover Erasmusstudenten (variërend van: ‘je mag je tentamen wel in het Engels schrijven, maar dan ben ik wel strenger op je taalvaardigheid adn als je het in het Spaans doet..’ tot ‘Ach, het gaat altijd zo met die rompslomp rond de inschrijvingen van internationale studenten en dus hoef je de komende twee weken nog niks te doen..’). Andere docenten zijn wat minder, maar ik en een Duitse vriendin hebben daarom besloten even de lessen om te wisselen zodat er andere docenten zijn die hetzelfde vak geven =)

Afgelopen zondag ben ik naar een internationale kerk geweest. Voertaal is Engels maar er wordt veel vertaald naar het Spaans (o.a. de lyrics van de muziek en er is de mogelijkheid voor vertaling van de preek). Hier ontmoette ik een Koreaans meisje en twee meiden uit de United States. Was erg leuk en we werden uitgenodigd voor de studenten-avond op donderdag. Dat was gister, hier hbi k weer veel mensen leren kennen (ook vooral uit de States trouwens..=P ) en het was erg leuk om nieuwe mensen te leren kennen en met elkaar na te denken over het geloof en liefde voor 'one another' - het thema van dit jaar, zoals mij werd verteld. ook was daar een jongen die me vroeg: wat is dan het verschil tussen Dutch, Netherlands en Holland? Ik heb hem maar de tip gegeven te youtuben op 'Difference between Holland and Netherlands'. Daar zijn wel mooie filmpjes te vinden die het verschil goed uitleggen. Menig Host-bezoeker in Groningen heeft dat filmpje ook wel gezien!

Nu dan weer wat feitjes over het Leven in Barcelona:

Wisten jullie dat:

- Het maken van een schrijf-gebaar in een restaurant hier in Cataluña betekent dat je wil afrekenen? Het werkt echt! Heb het al een paar keer gedaan en het is super leuk om te zien dat het werkt.

- Een iets creepy-er feitje: In de metro gaan sommige mannen express naast vrouwen zitten, ook als er nog een hele rij met zitplaatsen leeg is: dan zit je dus als vrouw helemaal tegen de rand aan omdat je niet zo graag lichaamscontact hebt. En die mannen willen dan ook nog met je praten.

- Ook is het heel normaal dat mensen (mannen met name..) je gewoon aanstaren in de metro. Niet alleen in je ogen, maar ook je hele lichaam bestuderen. Ook niet erg prettig, maar raak er maar aan gewend.

- Het hoogste punt van Barcelona in ‘Tibidabo’ ligt met een prachtig uitzicht. Hier staat een enorme kerk met een groot Jezus-beeld erbovenop waar je vlak onder kunt staan als je de toren beklimt. Selfies met Jezus bestaan dus ook (zie zodirect een van de foto’s als bewijs... En ook een foto van Edwin en mij, met het prachtige uitzicht op Barcelona)

- Een tosti in het Catalaans een Bikini wordt genoemd. Beetje gek...

- En Robijntje (van het wasmiddel, dat beertje, je weet wel) in het Spaans 'Mimosin' heet. Zag ik gister toevallig op de reclame op tv. Ik vind Robijntje toch leuker ;-)

- Het weer is hier zo raar, dat je ’s ochtends niet weet of je een lange of korte broek moet aan doen. En altijd blijkt weer dat je het verkeerde hebt gekozen (meestal is dat bij mij dat ik een lange broek aandoe en dat het dan ’s middags gewoon 25 graden is..) Ik klaag overigens niet hoor ;-)

Zon, zee, strand :)

El Diada (11-09, Catalaanse feestdag
Bij de Arc de Triomf

El Diada, bij de Fonta Mágica

Lunch met Koreaans meisje na de kerkdienst

Dit is Tibidabo: De Jezus-selfie, het Jezus-beeld bovenop de kerk en het attractiepark en het uitzicht met Edwin en mij op de foto :)