Blog 2: Bijna drie weken al - Over de universiteit, mijn huis, de mañana mañana mentaliteit en meer

Ik ben nu al bijna 3 weken in Barcelona. Tijd voor een nieuwe blog dus.

Inmiddels ben ik verhuisd naar een mooi kamertje  bij een leuk getrouwd stel van een jaar of 40. Ja, ze zijn echt 40, maar ze zijn hartstikke jong van geest. Ze hebben me al met veel dingen geholpen in de anderhalve week dat ik hier nu woon. Onder andere hebben ze beddengoed voor me gekocht (want dat lag nog niet op het bed en het leek hen wel praktisch om ook extra beddengoed te hebben mochten ze na mij nog eens een logé hebben...) en ze hebben me meegenomen naar de gemeentelijke administratie: ik sta nu officieel ingeschreven op dit adres. Daarnaast hebben ze me uitgelegd hoe de wasmachine werkte (want daar had ik nogal moeite mee..) en meer van dat soort dingen.

Ik woon in een klein huisje: een appartementje met een mini-woonkamer die ongeveer zo groot is als mijn slaapkamer in Groningen. Maar er past heel veel in als je geen bureau, bed en kledingkasten in zo’n kamer stopt, en het is heel gezellig. Het uitzicht uit het raam is op een groot ziekenhuis – handig voor als ik daar eens heen moet – en een voetbalvereniging. Dat laatste vind ik leuk – doet me denken aan Assen als je ’s avonds thuiskomt met de bus en vanaf Achilles naar huis loopt J Ik heb zelfs al een meidenteam zien trainen afgelopen dinsdag! Wie weet loop ik wel eens langs haha.

Verder heb ik inmiddels ook een groepje vrienden gemaakt. Een aantal kende ik al via Facebook, maar het is nog leuker om met hen af te spreken ‘in real life’ en we eten zo af en toe samen en zien elkaar veel op de universiteit. Die universiteit waar ik zit is trouwens echt enoooooorm groot. Zo’n heel oud, statig maar prachtig gebouw met allemaal tuinen en binnenplaatsen. De klaslokalen zijn veelal een beetje gek met ouderwetse banken (en krijtbord!!), maar passen wel in de stijl van het oude gebouw. Foto’s van het gebouw komen later want daar heb ik er nog niet veel van.

Verder heb ik al gemerkt dat de Spaanse ‘Mañana mañana mentaliteit’ ECHT is. Ik heb nog nooit zo lang hoeven wachten om me ergens in te schrijven als bij de universiteit, ik was er twee complete ochtenden aan kwijt. Overigens wat wel weer leuk is: daar in die rij leerde ik ook weer leuke internationale studenten leren kennen, dat gaat hier blijkbaar zo =). Overigens is het bij die administratiekantoren van de gemeente dan weer super strak georganiseerd en wachtten we nog geen 10 minuten voor we aan de beurt waren. Het heeft dus twee kanten.

Verder ben ik vorige week voor het eerst naar het strand geweest, was heerlijk (zelfs met bewolking is het er nog chill) met een Belgisch en Nederlands meisje en heb ik afgelopen week ook weer met hen afgesproken om een avondje tapas te gaan eten in wat restaurantjes. Ook heb ik de afgelopen weken veel met Edwin opgetrokken, die hier op vakantie was. Erg leuk om vertrouwde vrienden uit Nederland om je heen te hebben. We zijn o.a. samen naar Tibidabo geweest en we hebben een paar keer samen gegeten. We houden onszelf wel bezig met zijn allen, ondanks dat de colleges al zijn begonnen. 

Die colleges zijn trouwens chaos. We hebben twee weken om de colleges een beetje uit te proberen. Ik had wat vakken gekozen die in het Catalaans bleken te worden gegeven: dat kon dus niet. Nu moest ik dan andere vakken kiezen. Uiteindelijk heb ik nog 2 vakken over van mijn oorspronkelijke keus. Maar dat maakt niet uit. Sommige docenten zijn vrij coulant tegenover Erasmusstudenten (variërend van: ‘je mag je tentamen wel in het Engels schrijven, maar dan ben ik wel strenger op je taalvaardigheid adn als je het in het Spaans doet..’ tot ‘Ach, het gaat altijd zo met die rompslomp rond de inschrijvingen van internationale studenten en dus hoef je de komende twee weken nog niks te doen..’). Andere docenten zijn wat minder, maar ik en een Duitse vriendin hebben daarom besloten even de lessen om te wisselen zodat er andere docenten zijn die hetzelfde vak geven =)

Afgelopen zondag ben ik naar een internationale kerk geweest. Voertaal is Engels maar er wordt veel vertaald naar het Spaans (o.a. de lyrics van de muziek en er is de mogelijkheid voor vertaling van de preek). Hier ontmoette ik een Koreaans meisje en twee meiden uit de United States. Was erg leuk en we werden uitgenodigd voor de studenten-avond op donderdag. Dat was gister, hier hbi k weer veel mensen leren kennen (ook vooral uit de States trouwens..=P ) en het was erg leuk om nieuwe mensen te leren kennen en met elkaar na te denken over het geloof en liefde voor 'one another' - het thema van dit jaar, zoals mij werd verteld. ook was daar een jongen die me vroeg: wat is dan het verschil tussen Dutch, Netherlands en Holland? Ik heb hem maar de tip gegeven te youtuben op 'Difference between Holland and Netherlands'. Daar zijn wel mooie filmpjes te vinden die het verschil goed uitleggen. Menig Host-bezoeker in Groningen heeft dat filmpje ook wel gezien!

Nu dan weer wat feitjes over het Leven in Barcelona:

Wisten jullie dat:

- Het maken van een schrijf-gebaar in een restaurant hier in Cataluña betekent dat je wil afrekenen? Het werkt echt! Heb het al een paar keer gedaan en het is super leuk om te zien dat het werkt.

- Een iets creepy-er feitje: In de metro gaan sommige mannen express naast vrouwen zitten, ook als er nog een hele rij met zitplaatsen leeg is: dan zit je dus als vrouw helemaal tegen de rand aan omdat je niet zo graag lichaamscontact hebt. En die mannen willen dan ook nog met je praten.

- Ook is het heel normaal dat mensen (mannen met name..) je gewoon aanstaren in de metro. Niet alleen in je ogen, maar ook je hele lichaam bestuderen. Ook niet erg prettig, maar raak er maar aan gewend.

- Het hoogste punt van Barcelona in ‘Tibidabo’ ligt met een prachtig uitzicht. Hier staat een enorme kerk met een groot Jezus-beeld erbovenop waar je vlak onder kunt staan als je de toren beklimt. Selfies met Jezus bestaan dus ook (zie zodirect een van de foto’s als bewijs... En ook een foto van Edwin en mij, met het prachtige uitzicht op Barcelona)

- Een tosti in het Catalaans een Bikini wordt genoemd. Beetje gek...

- En Robijntje (van het wasmiddel, dat beertje, je weet wel) in het Spaans 'Mimosin' heet. Zag ik gister toevallig op de reclame op tv. Ik vind Robijntje toch leuker ;-)

- Het weer is hier zo raar, dat je ’s ochtends niet weet of je een lange of korte broek moet aan doen. En altijd blijkt weer dat je het verkeerde hebt gekozen (meestal is dat bij mij dat ik een lange broek aandoe en dat het dan ’s middags gewoon 25 graden is..) Ik klaag overigens niet hoor ;-)

Zon, zee, strand :)

El Diada (11-09, Catalaanse feestdag
Bij de Arc de Triomf

El Diada, bij de Fonta Mágica

Lunch met Koreaans meisje na de kerkdienst

Dit is Tibidabo: De Jezus-selfie, het Jezus-beeld bovenop de kerk en het attractiepark en het uitzicht met Edwin en mij op de foto :)

Eerste reisblog: 5 dagen in Barcelona

Blog 1 Barcelona                                                             03-09-2015

Nou, de eerste dagen in Barcelona zitten erop. Hoewel: Barcelona? Nee, niet helemaal zoals het is.

Toen ik tegen een Spaanse vriendin vertelde dat ik in Barcelona zou gaan studeren, zei ze me dat ik dan wel bij haar mocht logeren totdat ik een kamer heb gevonden. Ana woont in Terrassa. Dit is een stad een stukje noordelijker van Barcelona. Het duurt zo’n 45 minuten om met de trein in Barcelona te komen, maar deze stad (hier een ‘stadje’ want het heeft ‘maar’ 250.000 inwoners..) lijkt veel meer op het typische Spaanse wat ik ook in het zuiden in Spanje Pozoblanco/Córdoba heb gezien. Dit komt waarschijnlijk omdat hier in Terrassa veel mensen vanuit Andalusië (het zuiden) naar Catalonië zijn gekomen toen hier de industrialisatie verbeterde.

Terrassa is een echte fabrieksstad, hoewel de meeste fabrieken nu zijn omgebouwd tot kantoren en huizen. Ana’s ouders zijn tijdens hun jeugd in de jaren 60 naar Terrassa verhuisd vanuit Granada en Ana en haar zus Cristina zijn dus een soort van tweede generatie import hier :p de vader van Ana spreekt met een typisch Zuid-Spaans accent (alle 's'en inslikken), hetgeen ik door mijn twee weken in Pozoblanco de afgelopen twee jaren ook een beetje heb overgenomen. Dat is wel grappig. Ze spreken verder altijd Spaans met elkaar hier in het gezin, maar spreken op straat ook wel catalaans. Iedereen is hier dus eigenlijk tweetalig. Maar ze vinden het ontzettend moeilijk om nóg een taal te leren: Engels is dus niet echt te doen. Frans lukt hier en daar nog, maar dat spreek ik dan weer niet.

Nu dan: Barcelona. Het is allemaal heel onduidelijk voor ons Erasmusstudenten wat we nou precies moeten doen en wanneer. Het is erg moeilijk om aan een kamer te komen, vandaag heb ik weer twee bezoeken. Hospiteren als woord bestaat hier niet, maar het is gewoon ‘visitar una casa’. Gewoon ‘huisbezoek’ dus. En wat ik in de tijd doe dat ik niet aan het hospiteren ben? Nou: huizen zoeken. Er zijn hier veel rare websites waarop je een kamer kunt boeken, maar je weet nooit of je wel ook écht de sleutel van je huis krijgt. Daarom kun je beter via websites zoeken waar telefoonnummers op staan van degenen die de advertentie plaatsen. En facebook is natuurlijk ook je beste vriend...

Maandag en dinsdag ben ik met Ana naar Barcelona gegaan met de trein en maandag ontmoette ik al een ander meisje met wie ik samen naar een appartement zocht. Dat is Lorena, ze gaat ook dezelfde vakken volgen als ik aan dezelfde faculteit, dus dat zijn wel leuke contacten. Ze staat ook met mij op de foto J  

Helaas kregen we het appartement niet. Lorena kreeg een dag later een aanbod van een meisje met wie ze een stukje was opgereisd om bij dat meisje in huis te gaan wonen. Dus zij heeft nu een mooie kamer vlak bij het strand. En ik zet mijn zoektocht voort.

Verder hebben we een beetje de stad verkend. Dus wat rondgelopen op de Ramblas, bij het monument van Columbus, de grote pleinen, en de grootste duurste winkelstraat van Barcelona. Dinsdag had ik afgesproken met Edwin, een vriend die ik uit Groningen ken. Hij is hier op vakantie bij vrienden en komende zaterdag ga ik met hem en zijn vrienden naar een spa bij de zee in Salau. Echt wel leuk om even Nederlands te kunnen praten en bij te kletsen, want Edwin en ik hadden elkaar ook al een tijd niet gezien omdat hij was verhuisd naar Den Haag. We zijn dinsdag ook nog langs een schoenenwinkel gekomen die gewijd was aan Johan Cruyff. Die man is hier de grote held, en hij verkoopt dus zijn eigen merk schoenen hier – mooie schoenen zijn het wel overigens J

Gisteren regende het enorm, dus gister hebben we, zoals het echte Spanjaarden betaamt de hele dag binnen gezeten. We eten al elke dag met Ana en haar zus. Ik heb ze uitgelegd wat het spreekwoord ‘niet van suiker zijn’ betekent. Ze zeiden: ‘Nou, wij Spanjaarden zijn zeker wél van suiker!!’

Verder wisselen we nog wel meer spreekwoorden uit, zoals ‘plantar cara’ want zoiets betekent als voor iemand gaan staan, je groot maken en zeggen: ‘wat moet je van me?’ Dat is wel handig als ik dat eens op straat hoor. Ze zijn heel lief en herhalen dingen als ik het niet snap (vooral grappen tijdens het eten..).

Oh, en het Catalaans is dus een soort mengelmoes van Spaans en Frans. De uitspraak is erg gelijk aan het frans, maar de schrijfwijze meer zoals het Spaans. Ook een leuk feitje: Catalanen willen geen spaanse muziek op hun radiozenders. Dus wat ze doen is bij een catalaanse radiozender, draaien ze bijna alleen Catalaanse en Engelse muziek. Aangezien de Catalaanse muziek zoiets is als de Nederlandse muziek in Nederland, wordt er dus met name Engelstalige muziek gedraaid. Alle hitjes die wij in Nederland horen hebben zij daar dus ook, en ook de 80’s en 90’s muziek! Bijv. Nu het liedje: Strong enough van Cher uit 1998. Die kent iedereen! Ook als je denkt van niet. Luister maar: https://www.youtube.com/watch?v=B1n2KgKpb3Y

Tot slot sluit ik af met het meest rare, trieste maar hilarische nummer ooit gezongen op het Eurovisie Songfestival. Uiteraard een spaans nummer. Voor degenen die weten wat Perrea betekent, dat is eigenlijk iets Latijns-Amerikaans. Het nummer is zo slecht dat iedereen het mee kan zingen en dansen hier in de uitgaansgelegenheden. Waarmee moet ik dat vergelijken? Een soort megaslechte versie van de Ketchup Song ofzo. J

https://www.youtube.com/watch?v=A47UTfzoj-Q

Tot de volgende keer!

Karine

Koekjes in de plaatselijke Aldi :D

Tinto de Verano - rode wijn met sprite/sinas. Erg lekker en heerlijk als het warm is!

 Streetart!

Typische Spaanse bloemen!

La Pedrera - Gaudi stijl.