Letters, woorden.: Blog 2: Bijna drie weken al - Over de universiteit, mijn huis, de mañana mañana mentaliteit en meer

Ik ben nu al bijna 3 weken in Barcelona. Tijd voor een nieuwe blog dus.

Inmiddels ben ik verhuisd naar een mooi kamertje bij een leuk getrouwd stel van een jaar of 40. Ja, ze zijn echt 40, maar ze zijn hartstikke jong van geest. Ze hebben me al met veel dingen geholpen in de anderhalve week dat ik hier nu woon. Onder andere hebben ze beddengoed voor me gekocht (want dat lag nog niet op het bed en het leek hen wel praktisch om ook extra beddengoed te hebben mochten ze na mij nog eens een logé hebben...) en ze hebben me meegenomen naar de gemeentelijke administratie: ik sta nu officieel ingeschreven op dit adres. Daarnaast hebben ze me uitgelegd hoe de wasmachine werkte (want daar had ik nogal moeite mee..) en meer van dat soort dingen.

Ik woon in een klein huisje: een appartementje met een mini-woonkamer die ongeveer zo groot is als mijn slaapkamer in Groningen. Maar er past heel veel in als je geen bureau, bed en kledingkasten in zo’n kamer stopt, en het is heel gezellig. Het uitzicht uit het raam is op een groot ziekenhuis – handig voor als ik daar eens heen moet – en een voetbalvereniging. Dat laatste vind ik leuk – doet me denken aan Assen als je ’s avonds thuiskomt met de bus en vanaf Achilles naar huis loopt J Ik heb zelfs al een meidenteam zien trainen afgelopen dinsdag! Wie weet loop ik wel eens langs haha.

Verder heb ik inmiddels ook een groepje vrienden gemaakt. Een aantal kende ik al via Facebook, maar het is nog leuker om met hen af te spreken ‘in real life’ en we eten zo af en toe samen en zien elkaar veel op de universiteit. Die universiteit waar ik zit is trouwens echt enoooooorm groot. Zo’n heel oud, statig maar prachtig gebouw met allemaal tuinen en binnenplaatsen. De klaslokalen zijn veelal een beetje gek met ouderwetse banken (en krijtbord!!), maar passen wel in de stijl van het oude gebouw. Foto’s van het gebouw komen later want daar heb ik er nog niet veel van.

Verder heb ik al gemerkt dat de Spaanse ‘Mañana mañana mentaliteit’ ECHT is. Ik heb nog nooit zo lang hoeven wachten om me ergens in te schrijven als bij de universiteit, ik was er twee complete ochtenden aan kwijt. Overigens wat wel weer leuk is: daar in die rij leerde ik ook weer leuke internationale studenten leren kennen, dat gaat hier blijkbaar zo =). Overigens is het bij die administratiekantoren van de gemeente dan weer super strak georganiseerd en wachtten we nog geen 10 minuten voor we aan de beurt waren. Het heeft dus twee kanten.

Verder ben ik vorige week voor het eerst naar het strand geweest, was heerlijk (zelfs met bewolking is het er nog chill) met een Belgisch en Nederlands meisje en heb ik afgelopen week ook weer met hen afgesproken om een avondje tapas te gaan eten in wat restaurantjes. Ook heb ik de afgelopen weken veel met Edwin opgetrokken, die hier op vakantie was. Erg leuk om vertrouwde vrienden uit Nederland om je heen te hebben. We zijn o.a. samen naar Tibidabo geweest en we hebben een paar keer samen gegeten. We houden onszelf wel bezig met zijn allen, ondanks dat de colleges al zijn begonnen.

Die colleges zijn trouwens chaos. We hebben twee weken om de colleges een beetje uit te proberen. Ik had wat vakken gekozen die in het Catalaans bleken te worden gegeven: dat kon dus niet. Nu moest ik dan andere vakken kiezen. Uiteindelijk heb ik nog 2 vakken over van mijn oorspronkelijke keus. Maar dat maakt niet uit. Sommige docenten zijn vrij coulant tegenover Erasmusstudenten (variërend van: ‘je mag je tentamen wel in het Engels schrijven, maar dan ben ik wel strenger op je taalvaardigheid adn als je het in het Spaans doet..’ tot ‘Ach, het gaat altijd zo met die rompslomp rond de inschrijvingen van internationale studenten en dus hoef je de komende twee weken nog niks te doen..’). Andere docenten zijn wat minder, maar ik en een Duitse vriendin hebben daarom besloten even de lessen om te wisselen zodat er andere docenten zijn die hetzelfde vak geven =)

Afgelopen zondag ben ik naar een internationale kerk geweest. Voertaal is Engels maar er wordt veel vertaald naar het Spaans (o.a. de lyrics van de muziek en er is de mogelijkheid voor vertaling van de preek). Hier ontmoette ik een Koreaans meisje en twee meiden uit de United States. Was erg leuk en we werden uitgenodigd voor de studenten-avond op donderdag. Dat was gister, hier hbi k weer veel mensen leren kennen (ook vooral uit de States trouwens..=P ) en het was erg leuk om nieuwe mensen te leren kennen en met elkaar na te denken over het geloof en liefde voor 'one another' - het thema van dit jaar, zoals mij werd verteld. ook was daar een jongen die me vroeg: wat is dan het verschil tussen Dutch, Netherlands en Holland? Ik heb hem maar de tip gegeven te youtuben op 'Difference between Holland and Netherlands'. Daar zijn wel mooie filmpjes te vinden die het verschil goed uitleggen. Menig Host-bezoeker in Groningen heeft dat filmpje ook wel gezien!

Nu dan weer wat feitjes over het Leven in Barcelona:

Wisten jullie dat:

- Het maken van een schrijf-gebaar in een restaurant hier in Cataluña betekent dat je wil afrekenen? Het werkt echt! Heb het al een paar keer gedaan en het is super leuk om te zien dat het werkt.

- Een iets creepy-er feitje: In de metro gaan sommige mannen express naast vrouwen zitten, ook als er nog een hele rij met zitplaatsen leeg is: dan zit je dus als vrouw helemaal tegen de rand aan omdat je niet zo graag lichaamscontact hebt. En die mannen willen dan ook nog met je praten.

- Ook is het heel normaal dat mensen (mannen met name..) je gewoon aanstaren in de metro. Niet alleen in je ogen, maar ook je hele lichaam bestuderen. Ook niet erg prettig, maar raak er maar aan gewend.

- Het hoogste punt van Barcelona in ‘Tibidabo’ ligt met een prachtig uitzicht. Hier staat een enorme kerk met een groot Jezus-beeld erbovenop waar je vlak onder kunt staan als je de toren beklimt. Selfies met Jezus bestaan dus ook (zie zodirect een van de foto’s als bewijs... En ook een foto van Edwin en mij, met het prachtige uitzicht op Barcelona)

- Een tosti in het Catalaans een Bikini wordt genoemd. Beetje gek...

- En Robijntje (van het wasmiddel, dat beertje, je weet wel) in het Spaans 'Mimosin' heet. Zag ik gister toevallig op de reclame op tv. Ik vind Robijntje toch leuker ;-)

- Het weer is hier zo raar, dat je ’s ochtends niet weet of je een lange of korte broek moet aan doen. En altijd blijkt weer dat je het verkeerde hebt gekozen (meestal is dat bij mij dat ik een lange broek aandoe en dat het dan ’s middags gewoon 25 graden is..) Ik klaag overigens niet hoor ;-)